میثم کیانی، جوان پر افتخار و مدال آور کردکویی است که در رشته‌ی دو و میدانی و پرتاب وزنه فعالیت می‌کند. مصاحبه‌ای با ایشان انجام شده که توجه شما را به آن جلب می کنیم.
- از چه سالی ورزش را شروع کردید؟
از سال ۱۳۸۱ با ورزش پرتاب وزنه و زیر نظر آقای وجیه الله شهری
- چطور شد که به سمت ورزش گرایش پیدا کردید؟
از کودکی به ورزش علاقه مند بودم تا این که یک روز بطور اتفاقی به باشگاه رفتم و از تماشای تمرین ورزش کاران در این رشته خوشم آمد. مربی تیم وقتی ذوق و علاقه‌ی مرا دید، از من تست گرفت و وارد این ورزش شدم.
- در سطح ملی و کشوری تاکنون چه افتخاراتی کسب کرده اید؟
مقام اول در مسابقات پرتاب وزنه دانش آموزان در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲
مقام سوم مسابقات قهرمانی کشور در مشهد در سال ۱۳۸۴
قهرمانی کشور در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵
مقام اول قهرمانی منطقه‌ای کشور در سال ۱۳۸۶
مقام اول مسابقات روستایی و عشایری کشور در سال‌های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷
مقام اول مسابقات دانش آموزان کشور در سال ۱۳۸۷
مقام اول انتخابی تیم ملی در شیراز ۱۳۸۷
و سه سال عضویت متوالی در تیم ملی جمهوری اسلامی ایران و ده ها مقام استانی دیگر.
- و در سطح بین المللی؟
۱ـ عضویت در تیم ملی و شرکت در مسابقات بین المللی دهه‌ی فجر.
۲ـ عضویت در تیم ملی در تهران و حضور در مسابقات بین المللی دانش آموزان جهان در ایتالیا (به علت مصدومت ازکسب افتخار باز ماندم).
۳ـ مقام اول مسابقات دانش آموزی جهان در استونی تابستان سال ۱۳۸۸
آقای کیانی الان در چه سطحی هستید؟
حدود سه سال است که زیر نظر مربی گرامی جناب آقای محمد جعفر رشتی مشغول تمرین و کسب افتخار هستم. ضمن آن که از زحمات برادرم نصرت الله کیانی هم تشـکر می کنم و با توجه به اینکه خود ایشان هم در سطح حرفه ای ورزش می کنند، اما گاهاً از تمرینات خود دست کشیده و به من آموزش می دادند. این نکته را هم اشاره کنم که ایشان الان سه سال اسـت کـه به صـورت متـوالی عـضو تیـم ملی والـیبـال ایـران می باشـند و بـا ایـن تـیم بـه قهرمانی آسیاهم دست یافتند.
- برای جوانان ورزشکار چه پیامی دارید؟
توصـیه می کـنم بـرای سـلامتی شان هم که شـده ورزش کـنند تـا بـتوانند علاوه برکـسب سلامتی، افتخاری هم کسب کنند.
- وضــعیت دو و میدانی را درکـردکوی چـگونه ارزیابی می کنید؟
ایـن ورزش در کـردکوی از گذشـته های دور تـا کنون دارای اسـتعداد ها و قابلیت هـای بسیاری می‌باشد. هم از نظر ورزشگاه و هم مربیان دلسوز و با تجربه، اما این کافی نیست توجه مسئولین دست اندر کار را می طلبد تا بتوانیم شاهد شکوفایی بیشتر جوانان در این عرصه باشیم.
- بدترین و بهترین خاطره‌ی ورزشی شما کدام است؟
بدترین خاطره مربوط می شود به تمرین در اردوی تیم ملی که یکی از ورزشکاران تیم ملی به علت کم توجهی با پرتاب اشتباه وزنه باعث مصدومیت شدید من از ناحیه مچ دست و شکستگی از ۳ ناحیه شد. بهترین خاطره، قهرمانی در مسابقات جهان در کشور استونی که باعث کسب افتخار برای میهنم شدم و شادی ملت ایران و همشهریان و خانواده ام را به ارمغان آوردم.
- حرف آخر؟
از خانواده ام و از سید ولی حسینی ریاست اداره تربیت بدنی کردکوی که در طول دوران مدیریت شان زحمات زیادی برای ماکشیده اند، تشکر و قدردانی می کنم.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
